کلمه سرشت در زبان فارسی به معنای ذات، طبیعت یا ویژگی‌های بنیادی یک فرد یا شیء به کار می‌رود. همچنین، این کلمه به افرادی اشاره دارد که در ذات و خوی و طبع با یکدیگر مشابهت دارند.. همچنین، به افرادی اشاره دارد که در ذات و خوی و طبع با یکدیگر مشابهت دارند. دو یا چند نفر که از نظر ویژگی‌ها و خصوصیات ذاتی مشابه یکدیگر باشند.
هم سرشت
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
جمله سازی با هم سرشت
نخست آب با خاک بُد هم سرشت گل تر بگردند پس خشک خشت
آن و هم که دست کشت جهل است هم طینت و هم سرشت جهل است
از آن چار گوهر که در هم سرشت جهانی شد آراسته چون بهشت
