مجلس گاه

لغت نامه دهخدا

مجلس گاه. [ م َ ل ِ ] ( اِ مرکب ) محل انجمن و محفل و مجمع. ( ناظم الاطباء ). || بزمگاه. جای ضیافت و مهمانی:
می دینارگون چون آب حیوان باد بر دستت
که مجلس گاه تو خرم چو نزهتگاه رضوان شد.امیرمعزی.

فرهنگ عمید

نشستنگاه، محل انجمن.

جمله سازی با مجلس گاه

گفت دیدم دور بود از راه من گفت بود آن دشت مجلس گاه من
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
محتمل
محتمل
کس کش
کس کش
ستارگان
ستارگان
حسبی الله و نعم الوکیل
حسبی الله و نعم الوکیل