نخستی سانان

نخستی سانان

نخستی سانان ابتدا کوچک بودند و از لحاظ عادات احتمالاً به سنجاب شباهت داشتند. بسیاری از ویژگی های اختصاصی نخستی ها، مانند میدان های بینایی دوچشمی که روی هم می افتد، صورت کوتاه، پنجه های جلویی که اشیا را محکم نگه می دارد و همچنین اندازهٔ مغز و هوشیاری افزایش یافتهٔ آن ها، احتمالاً سازگاری هایی برای زندگی روی درختان هستند. نخستی ها به خاطر ساختارهای اجتماعی پیچیده و هوششان شناخته شده هستند. چنین چیزی به آن ها امکان می دهد تا تجربه به دست بیاورند و آن را به نسل پس از خود منتقل کنند.

فرهنگستان زبان و ادب

{Primates} [زیست شناسی- علوم جانوری] پستاندارانی که اندازۀ جثۀ آنها بزرگ است و دست ها و پاهای آنها به دلیل داشتن انگشت شست برای چنگ زدن مناسب است و انگشتان آنها معمولاً ناخن های صاف دارد

دانشنامه عمومی

نخستی سانان نخستی ها یا پریمات ها ( به انگلیسی: Primates ) یکی از راسته های پستانداران از فروردهٔ جفت داران است که شامل تمامی میمون ها، کپی ها و انسان می شود. این راسته از جمله گروه های بسیار متنوع و پرجمعیت در میان پستانداران است و تاکنون بیش از ۳۵۰ گونه از نخستی ها شمارش شده اند. 
در نخستی سانان نیمکره های مغز بسیار توسعه یافته است. چشم ها در جلوی سر واقع شده اند. انگشت شصت در پا یا دست طوری قرار گرفته که گرفتن اجسام را امکان پذیر می سازد. این انگشت در مقابل چهار انگشت دیگر قرار می گیرد. مانند میمون های دم دار آسیایی، آفریقایی و آمریکایی مانند بابون یا میمون های بی دم آسیایی و آفریقایی مانند گوریل و ماداگاسکار مانند لمور. 
نخستی سانان به دو گروه عمده پیش میمونان و میمونان تقسیم می شوند و گرچه گروه پیش میمونان اغلب «آغازین تر» از میمونان در نظر گرفته می شود، بسیاری از ویژگی های این دو گروه مشترک است. اغلب نخستی ها توانایی زندگی بر درختان را دارند و چشمانشان دید دوچشمی دارند. شش ویژگی اصلی اعضای این گروه داشتن چشم های با جهت رو به جلو، کاسه چشمی، دست های قابل چنگ انداختن و گرفتن اشیا، ناخن دست و پا، اثر انگشت، و مغزهای بزرگ است. کوچکترین عضو نخستی ها تنها ۵۵ گرم وزن دارد و بزرگترینشان ( گوریل پشت نقره ای ) تا ۲۵۰ کیلوگرم وزن پیدا می کند. 

نخستی سانان
نخستی سانان

جملاتی از کلمه نخستی سانان

گمان می‌رود که انسان ماهر در استفاده از ابزار سنگی الدوایی متعلق به پارینه سنگی زیرین، استاد بوده و از ورقه‌های سنگی استفاده می‌کرده‌است. او این ابزار را برای قصابی و کندن پوست حیوانات به کار می‌برده. این ورقه‌های سنگی پیشرفته‌تر از انواع پیشین خود بودند و به انسان ماهر این امکان را دادند که در نبرد بر ضد نخستی سانان برای تسخیر محیط زیست اطراف فاتح میدان باشد.

برخی مصرانه معتقدند که روش تفکیک گونه‌های اِرنست والتر مایر قادر به راستی آزمایی فرضیه‌های بالا نیست. بر اساس این روش، میزان تفاوت‌های یافت‌شده در ریخت‌شناسی جمجمه‌های به دست آمده از انسان راست‌قامت و انسان کارورز با تفاوت‌های شناسایی‌شده در میان جمعیتی متناسب از یک گونهٔ در قید حیات از نخستی سانان مانند ماکاک‌ها مقابله می‌شود. چنانچه میزان این تفاوت‌ها مشابه باشد این دو گونه (انسان راست‌قامت وانسان کارورز) اعضای یک آرایه به‌شمار آمده و قابل تفکیک نیستند 

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم