پاکخوی

لغت نامه دهخدا

پاکخوی. ( ص مرکب ) که خُلقی منزّه دارد. پاکیزه خو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پاکخو
که خلقی منزه دارد پاکیزه خو

جمله سازی با پاکخوی

💡 بگوی آنچه دانی بدان پاکخوی به شیرین زبانی و طرز نکوی

💡 یکی کودک ازمسلم پاکخوی به درگه درون بود خورشید روی

💡 چه مسلم اسد گوهری پاکخوی که بد عو سجه باب آن نامجوی