گرد دندان

لغت نامه دهخدا

گرد دندان. [ گ َ دِ دَ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) گردی که مخصوص دندان است. گردی که برای شستن و یا درمان دندانها به کار رود.، گرددندان. [ گ ِ دَ ] ( ص مرکب ) دندان گرد. بخیل. خسیس. لئیم.

فرهنگ فارسی

بخیل خسیس دندان گرد.

جمله سازی با گرد دندان

وی پس از کسب تجاربی به نویسندگی روی آورد و آثار بسیاری دربارهٔ مسائل مختلف، نوشت. نوشته‌های او از الهیات گرفته، تا گرد دندان را دربرمی گرفت.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کس خل
کس خل
تکه
تکه
آهنگر
آهنگر
عضو
عضو