گران نعل. [ گ ِ ن َ ] ( ص مرکب ) دارای نعل سنگین. چهارپائی که نعل بزرگ دارد. || بزرگ سم. پهن سم و آن از محسنات اسب است: قوی پشت و گران نعل و سبک خیز به دیدن تیزبین و در شدن تیز.نظامی.
فرهنگ فارسی
۱ - چارپایی که نعل بزرگ دارد. ۲ - بزرگ سم پهن سم: قوی پشت و گران فعل و سبک خیز بدیدن تیز بین و در شدن تیز. ( نظامی )
جمله سازی با گران نعل
قوی پشت و گران نعل و سبک خیز به دیدن تیزبین و در شدن تیز