لغت نامه دهخدا
گاور. [ وَ ] ( اِ ) نام درختی است که صمغ آن را گاوشیر گویند و جاوشیر معرب آن است. ( برهان ). رجوع به گاوشیر و گاورشیر شود.
گاور. [وَ / وُ ] ( ص ) کافر. ملحد. بی دین. ( ناظم الاطباء ).
گاور. [ وَ ] ( اِ ) نام درختی است که صمغ آن را گاوشیر گویند و جاوشیر معرب آن است. ( برهان ). رجوع به گاوشیر و گاورشیر شود.
گاور. [وَ / وُ ] ( ص ) کافر. ملحد. بی دین. ( ناظم الاطباء ).
( اسم ) گاوشیر جاوشیر.
کافر
💡 حامل افلاک رحمآورده بر گاور زمین بر سر دشمن تو را چون حملهآور یافته
💡 چندزبانی بودن مخاطبان ادبیات در سده ۱۴ میلادی را میتوان با بررسی آثار جان گاور دریافت. او ادیبی بود که میتوانست به زبانهای لاتین، انگلیسی میانه و آنگلونورمن بنویسد.