لغت نامه دهخدا پای عدل. [ ی ِ ع َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از قوت و قدرت و شفاعت عدل باشد. ( تتمه برهان ).
جمله سازی با پای عدل چو اندر حقگزاری نیست پای عدل تو بر جا ستون خیمهات گر بگذرد زین گبند خضرا در عرصهٔ ممالک پیش نفاذ امرت هم دستجور کوته هم پای عدل محکم
