نایبه

لغت نامه دهخدا

نایبه. [ ی ِ ب َ ]( ع ص، اِ ) تأنیث نایب است. رجوع به نایب و نائبة شود. || سختی. مصیبت. رجوع به نائبة شود.

فرهنگ عمید

حادثه، بلا، مصیبت.

فرهنگ فارسی

مونث نائب، حادثه وبلاومصیبت، نائبات ونوائب جمع
تانیث نایب است یا سختی.

جمله سازی با نایبه

حشمت تو در دهان نایبه بشکست ناب هیبت تو از کمان حادثه بربود تیر
به قصد اهل هنر بر گشاد و بیرون کرد پلنگ حادثه چنگال و شیر نایبه ناب
جانت ز همه نایبه در حفظ خدایست جاهت ز همه حادثه در حصن امان باد
با صد محیط نایبه طوفان نوح نیست یک نیم قطره در بر طوفان کربلا
از ذره ذره ملک نه تنها شنیده اند از نی نوای نایبه ی نینوای تو
چنان عدوی تو شد تنگ‌عیش در عالم که خوانده نایبه را مایهٔ تن‌آسانی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
الم یعنی چه؟
الم یعنی چه؟
اندر یعنی چه؟
اندر یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز