زین العابدین

زین العابدین لقب امام سجاد، فرزند امام حسین (ع) است که به عنوان چهارمین امام شیعیان شناخته می‌شود. این لقب به معنای «زیور عبادت‌کنندگان» است و دلایل مختلفی برای آن وجود دارد:

عبادت و بندگی

امام سجاد (ع) به خاطر پرستش و عبادت فراوانش مشهور بود. او در دوران حیات خود، به ویژه پس از واقعه عاشورا، به عبادت و دعا اهتمام ویژه‌ای داشت و به عنوان فردی متعبد شناخته می‌شد. روایت شده است که او در شبانه‌روز چندین بار به نماز و دعا می‌پرداخت و به شدت به زهد و پارسایی اهمیت می‌داد.

دعای صحیفه سجادیه

امام زین العابدین (ع) کتابی به نام صحیفه سجادیه تألیف کرده است که مجموعه‌ای از دعاها و مناجات‌هاست. این کتاب به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع دعا در تاریخ اسلام شناخته می‌شود و نشان‌دهنده عمق عبادت و روح معنوی اوست.

تأثیر در جامعه

این امام بزرگوار پس از واقعه عاشورا و شهادت پدرش حسین (ع)، به عنوان یک الگو در عبادت و بندگی برای مسلمانان به شمار می‌رفت. او با رفتارهای خود، روحیه ایمان و تقوا را در میان مردم تقویت کرد.

سلوک معنوی

رفتارهای معنوی و اخلاقی امام سجاد (ع) و توجه او به نیازهای روحی و جسمی مردم، او را به عنوان «زین العابدین» در نظر مردم و تاریخ معرفی کرد.

لغت نامه دهخدا

زین العابدین. [ زَ نُل ْ ب ِ ] ( اِخ ) ابن سیدکمال الدین. او در سال 872 هَ. ق. سیدعبداﷲ فرمانروای ساری را بکشت و بر مسند ایالت ساری متمکن گردید. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 353، 356 شود.
زین العابدین. [ زَ نُل ْ ب ِ ] ( اِخ ) ابن عبدالرؤوف بن تاج العارفین بن علی الحدادی ثم المناوی القاهری. متصوف و فاضل. وی در قاهره به آموختن علم پرداخت. او راست: شرح تائیة ابن الفارض. شرح المشاهد ابن عربی. حاشیة علی شرح المنهاج للجلال المحلی و شرح الازهریة. او در قاهره بسال 1022 هَ. ق. درگذشت. ( از اعلام زرکلی ج 1 ص 350 ).
زین العابدین. [ زَ نُل ْ ب ِ ] ( اِخ ) ابن محیی الدین، حفید قاضی زکریابن محمد الانصاری السنیکی ( 1001 - 1068 هَ. ق. ). مردی فاضل و اهل مصر بود و در همانجا درگذشت. او راست: «حاشیة علی شرح الجزریة» در قراآت. «الفتوحات الالهیة». ( از اعلام زرکلی ).
زین العابدین. [ زَ نُل ْ ب ِ ] ( اِخ ) جنابذی. او نزد امیر تیمور قربی تمام داشت و مرید خواجه حافظ بود و او را به ملازمت امیر تیمور آورد... و از وزراء تیمور بود. و رجوع به کتاب از سعدی تا جامی ص 212 و مجمل فصیحی ذیل وقایع سال 828 و 829 هَ. ق. و تاریخ عصر حافظ ج 1 شود.
زین العابدین. [ زَ نُل ْ ب ِ ] ( اِخ ) شیروانی. صاحب «کتاب بستان السیاحه » که در تاریخ 1247 هَ. ق. تحریر یافت. او شیعه و از دراویش نعمةاللهی بوده و در ایران و مصر و شام و عثمانی و هند و یمن و حجاز و افغانستان و بدخشان و ترکستان و غیره سفر کرد. ( از سبک شناسی بهار ج 3 ص 396 ). رجوع به همین کتاب و شد الازار ص 312 و مزدیسنا ص 51 شود.
زین العابدین. [ زَ نُل ْ ب ِ ] ( اِخ ) علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب ( ع ). رجوع به ابوالحسن در همین لغت نامه و اعلام زرکلی ج 2 ص 665 شود.
زین العابدین. [ زَ نُل ْ ب ِ ] ( اِخ ) علی بن زین الدین محمود. او مدتی در معظمات مهمات دیوانی مدخل داشت و در اوایل حال به وزارت امیر محمد برندق برلاس قیام می نمود آنگاه منصب وزارت خاصه یافت. هنگامی که نظام الملک به وزارت رسید او را از آن شغل معزول گردانید. پس از کشته شدن نظام الملک در سنه 903 هَ. ق. بار دیگر منصب وزارت به سیدزین العابدین تفویض شد ولی وی استعفا نموده مهم بر آن قرار گرفت که وزراء بی استصواب سید به فیصل مهام دیوانی نپردازند و فرامین را مادام که به توقیع او نرسد به مهر بزرگ همایون نرسانند. آنگاه سیدزین العابدین بیش از پیش اعتبار یافته بر جمیع امراء مقدم می نشست. پس از فوت خاقان منصور سلطان حسین سلطان بدیعالزمان میرزا نیز او را موردالتفات قرار داد و به قبول منصب وزارت تکلیف نمود اما سید در هیچ مهمی دخالت ننمود و چون محمدخان شیبانی به خراسان تاخت سید فرار کرد و در اثنای گریز بدست اوزبکان کشته شد. ( از حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 331 ).

فرهنگ فارسی

مجاهد الدین بن شاه شجاع مظفری پادشاه از سلسله آل مظفر ( جل. ۷۸۶ ه. ق./ ۱۳۸۴ م. - عزل ۷۸۹ ه. ق. / ۱۳۸۷ م. ). شاه منصور چشمان او را میل کشید. تیمور او را بسمرقند فرستاد.
مظفری از پادشاهان آل مظفر و فرزند شاه شجاع است که پس از پدر به سلطنت رسید ۷۸۶ ه.ق. پسر عمش شاه منصور او را دستگیر کرده در سال ۷۸۹ ه.ق. معزول و محبوس ساخت.

فرهنگ اسم ها

اسم: زین العابدین (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: zaynoleābedin) (فارسی: زين‌العابدين) (انگلیسی: zaynoleabedin)
معنی: زینت بخش عبادت کنندگان، لقب امام چهارم شیعیان، زین العابدین: لقب علی ابن الحسین ( ع ) چهارمین امام معصوم ( ع ) است، که به معنای زینت عبادت کنندگان است امام زین العابدین ( ع ) از عبادت و نیایش خداوند متعال سیر نمی شد و پیوسته در حال دعا و مناجات شور انگیز بود و سجده های طولانی او موجب شد که به او لقب « سجاد » هم بدهند، چسان توان که سرم را ز سجده برگیرم به صبح و شام که دائم تو در نماز منی امام زین العابدین ( ع ) در حادثه کربلا حضور داشت اما به دلیل بیماری سخت در پیکار رو در رو شرکت نکرد و دشمن نیز از کشتن او صرفنظر نمود، البته حکمت الهی اقتضاء نمود که سلسله امامت و ولایت شیعه با حیات او منقطع نشود و سیر علوی در سیرﺓ ائمه ( ع ) استمرار یابد، امام سجاد ( ع ) در دوران اسارت زنان و کودکان امام حسین ( ع ) با آنان همراه بود و سختی های فراوانی را متحمل شد و در مسجد شام در حضور یزید بن معاویه خطبه ای آتشین و کوبنده ایراد نمود و اهداف شوم آنان را بر ملا ساخت تا جائیکه حضار به گریه افتادندو زبان به لعن یزید و عبیدالله بن زیاد و، گشودند، صحیفه سجادیه امام سجاد ( ع ) مجموعه ای از معارف و آموزه های اخلاقی و عرفانی در قالب دعا و نیایش است و بهترین یادگار این خاندان در گنبد دوّار است علما و بزرگانی که به تفسیر این صحیفه نورانی همت گماشته اند از اعجاز و اسرار آن به قدر استعداد خود مطالبی را نگاشته اند، هر که را نام زیــن العابــدین باشد پــیـروی صادق و متـین باشد عاقـــبت در مراتـــتب ایــــــمان صــاحب رتبــه یقیـن باشــد

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] زَیْنُ الْعابدین به معنای زینت عبادت کنندگان، از مشهورترین لقب های علی بن الحسین(ع) امام چهارم شیعیان.
ملقب شدن امام سجاد به زین العابدین را، به دلیل کثرت زهد و عبادت دانسته اند. از مالک بن اَنس، فقیه و محدث اهل سنت، نقل شده او در شبانه روز هزار رکعت نماز می خواند و به دلیل عبادتش او را زین العابدین خوانده اند. همچنین در منابع حدیثی از او با عنوان سید العابدین نیز یاد شده است. گفته شده در تاریخ اسلام، کسی جز علی بن الحسین(ع) به زین العابدین ملقب نشده است.
برپایه روایتی که در کتاب عِلَلُ الشرایع نقل شده از قرن دوم قمری از امام سجاد(ع) به این لقب یاد می شده است. ابن شهاب زُهری، فقیه و محدث اهل سنت هر گاه روایتی از علی بن حسین نقل می کرد از او به لقب زین العابدین یاد می نمود، سُفیان بن عُیینَة (۱۰۷- ۱۹۸ق) پرسید چرا او را زین العابدین می خوانی؟ در پاسخ به روایتی از پیامبر(ص) اشاره کرد که در روز قیامت وقتی که منادی فریاد می دهد زین العابدین کجاست؟ گویا فرزندم علی بن حسین را می بینم که در میان صف ها قدم برمی دارد.

جملاتی از کلمه زین العابدین

ز زین العابدین و باقر و صادق رسم جایی بارشاد ائمه قابل قرب خدا باشم
اصل دوم متمم قانون اساسی معروف به اصل طراز در دوره دوم مجلس شورای ملی اجرا شد. در این دوره آخوند خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی ۲۰ نفر از مجتهدین به مجلس معرفی می‌شوند و در نهایت حاجی میرزا زین العابدین قمی، به اتفاق آراء و آقا سید ابوالحسن اصفهانی و حاجی میر سید علی حائری و آقا سید حسن مدرس قمشه ای و حاجی امام جمعه خوئی، به حکم قرعه، به عنوان مجتهدین ناظر بر مجلس انتخاب شدند.
رهنمای خلق عالم هست زین العابدین باقر است از بعد او، وز بعد باقر جعفر است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم