کتاب شهاب ثاقب در اثبات امامت تألیف ملا مهدی نراقی، از آثار کلامی ارزشمند شیعه در دفاع از اعتقاد به امامت است. این اثر به‌عنوان پاسخی مستدل و منظّم به شبهات یکی از دانشمندان اهل سنت مؤلف نگاشته شده و با روشی علمی و متقن، به تبیین ادله‌ی امامت حضرت علی و حقانیت مذهب امامیه می‌پردازد. مؤلف با بهره‌گیری از ساختاری منظم، ابتدا متن دیدگاه‌های مخالف را با عبارت قال نقل کرده و پس از پایان بخشیدن به آن با علامت انتهی، به نقد و بررسی استدلالی می‌پردازد.
مهمترین محورهای بحث در این کتاب، شامل اثبات جایگاه امامت به‌عنوان یکی از اصول دین، مسئله‌ی عصمت امام، و نیز تبیظ مظالم تاریخی واردشده بر خاندان پیامبر از جمله حادثه‌ی آتش‌زدن خانه‌ی امیرالمؤمنین و غصب فدک از حضرت زهرا است. نراقی برای اثبات مدعیات خود، علاوه بر استناد به منابع معتبر شیعه، از تاریخ، حدیث و متون کلامی دانشمندان اهل سنت همچون منهاج‌الاصول بیضاوی، تاریخ طبری، ملل و نحل شهرستانی، احیاء العلوم غزالی و صحیح مسلم بهره می‌برد که بر غنای علمی کتاب و اتقان استدلال‌های آن افزوده است. تألیف این اثر گران‌قدر در چهارم شوال‌المکرم سال ۱۱۹۲ قمری به پایان رسیده است. کتاب شهاب ثاقب، تاکنون به‌عنوان نمونه‌ای برجسته از شیوه‌ی مناظره‌ی علمی و استدلالی در موضوع امامت شناخته می‌شود و گواهی است بر تلاش مستمر عالمان شیعه در پاسداری از معارف اصیل اسلامی در طول تاریخ.