سرشک دیده دلیلست و رنگ چهره علامت، که در فراق تو جانم چه جور برد و ملامت
در این بیت، شاعر به ارتباط بین اشک ها و تغییر رنگ چهرهاش اشاره میکند.
سرشک دیده دلیلست به این معناست که اشک های او نشاندهندهی غم و اندوه ناشی از فراق معشوق هستند.
رنگ چهره علامت به تغییرات ظاهری او اشاره دارد که نشاندهندهی وضعیت روحی و عاطفیاش است.
با من موافق است به یک چیز و بیش نی من یاسمین سرشکم و او یاسمین بر است
بیا که مردم چشمم سرشک گلگون را به جست و جوی تو هر سو چو آب میراند
هر داغ سینهٔ من مجنون خانه سوزی است هر قطرهٔ سرشکم طفل برهنه پایی است
سرشکت کریم است و دامن گدا چرا بخل در آب دریا، چرا؟
بی تو هر جا سرشک خون ریزم لاله خون چکان دمد ز زمین
ز رشتههای سرشکم که چشم بد مرساد زمین به صفحه مسطر کشیده میماند