لغت نامه دهخدا غیاهب. [ غ َ هَِ ] ( ع اِ ) ج ِ غَیهَب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به غیهب شود.
جمله سازی با غیاهب ز حد و مطلع و ظهر و ز بطن او کردم به قدر حوصله رفع غیاهب اجمال حاکی الغیاهب لونه و نعشت بمن احتواه غیاهب الایام
