لغت نامه دهخدا
راه ساز. ( نف مرکب ) سازنده راه. بناکننده راه. که بکار کشیدن راه پردازد. که عمل او ساختن جاده و راه است. و رجوع به راهسازی شود.
راه ساز. ( نف مرکب ) سازنده راه. بناکننده راه. که بکار کشیدن راه پردازد. که عمل او ساختن جاده و راه است. و رجوع به راهسازی شود.
سازند. راه. بنا کنند. راه. که بکار کشیدن راه پردازد.
💡 پیر رومی را رفیق راه ساز تا خدا بخشد ترا سوز و گداز