( عاشیة ) عاشیة. [ ی َ ] ( ع ص ) شتر در شبانگاه چرنده. ( منتهی الارب )( آنندراج ). شتر عشا خورنده. و در مثل است: العاشیة تهیج الاَّبیة، یعنی هر گاه ببیند کسی را که از خوردن غذای شب امتناع میورزد از او پیروی میکند و غذای شب را با وی میخورد. ( از اقرب الموارد ) ( تاج العروس ).
فرهنگ فارسی
شتر در شبانگاه چرنده شتر عشا خورنده
جمله سازی با عاشیه
زیر رکابش نگر حلقه به گوش آسمان پیش عنانش ببین عاشیه کش روزگار
