واژه ظَنَنتُ در زبان عربی به معنای یقین داشتم یا اعتقاد داشتم است. این واژه در قرآن کریم و متون عربی به‌طور خاص برای بیان یقین یا اطمینان به وقوع یک امر استفاده می‌شود.
مثال از قرآن
در آیه 20 سوره حاقه آمده است: «إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ»
ترجمه: «من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم می‌رسم!»
تفسیر آیه
در این آیه، شخص سخن‌گو به این نکته اعتراف می‌کند که او به حسابرسی روز قیامت یقین داشته و از این نظر به اعمال خود آگاه بوده است. این نوع بیان در قرآن کریم به‌طور معمول برای تأکید بر واقعیت‌ها و حقایق معنوی و مذهبی به کار می‌رود و نشان‌دهنده اهمیت ایمان به روز قیامت و پاسخ‌گویی در آن روز است.
