بلوچی

زبان بلوچی یکی از زبان‌های ایرانی در شاخهٔ شمال‌باختری به شمار می‌آید. این زبان توسط مردم بلوچ در کشورهای ایران، پاکستان، افغانستان، عمان، ترکمنستان و دیگر نقاط جهان صحبت می‌شود. به عنوان یکی از زبان‌های ایرانی شمال‌باختری، ارتباط نزدیکی با زبان‌های تاتی، کردی، مازندرانی، گیلکی و تالشی دارد. همچنین، بلوچی بیشتر از زبان پارتی نسبت به زبان پارسی میانه شباهت دارد. به همین دلیل، به نظر می‌رسد که گویشوران این زبان در گذشته‌های دور از نواحی شمالی ایران کنونی به بلوچستان کنونی مهاجرت کرده‌اند. سخنگویان بلوچی احتمالاً ابتدا در سواحل دریای مازندران زندگی می‌کردند و در حدود قرن چهارم هجری به مناطق فعلی خود نقل مکان کردند. زبان بلوچی همچنین شباهت زیادی با دو گویش کردی هورامی و زازاکی دارد و مانند این دو گویش، ارتباط نزدیکی با پهلوی اشکانی دارد. اما نسبت به سایر گویش‌های اصلی کردی، مانند کُرمانجی شمالی و کُرمانجی میانی، تا حدودی فاصله دارد.