کلمه «بقال» به معنای فروشنده مواد غذایی و مایحتاج روزمره است. در گذشته این واژه به کسانی اطلاق می‌شد که در دکان‌های کوچک، کالاهایی مانند برنج، حبوبات، روغن، ادویه‌ها و دیگر اقلام ضروری خانه را عرضه می‌کردند. این حرفه از قدیمی‌ترین مشاغل در جوامع سنتی به شمار می‌آید.
ریشه این واژه از عربی «بَقْل» به معنای گیاه یا سبزی گرفته شده است. در آغاز، بقال بیشتر فروشنده سبزیجات و گیاهان خوراکی بود، اما با گذشت زمان دامنه فعالیت او گسترده‌تر شد و عرضه‌کننده انواع کالاهای مصرفی روزانه گردید.
در جامعه سنتی، چنین مغازه‌هایی نقشی اساسی در تأمین نیازهای مردم داشتند و به‌عنوان محل اصلی خرید روزمره شناخته می‌شدند. امروزه با پیدایش فروشگاه‌های بزرگ، اهمیت آنها کاهش یافته است، اما همچنان در بسیاری از محله‌های کوچک و سنتی، بقال بخشی جدانشدنی از زندگی روزانه مردم باقی مانده است.
