تَشنیز، روستایی از توابع شهرستان کیار در استان چهارمحال و بختیاری است که در نزدیکی شهر شَلَمزار، مرکز این شهرستان، واقع شده است. این روستا در جنوب شهر باستانی تازیان بنا شده است. پس از حمله مغول، این منطقه متروکه شد. در دوره شاه عباس اول، با کوچ اجباری طوایف ارمنی و اسکان آن‌ها در این دشت، ارامنه در این ناحیه ساکن شدند. حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ سال پیش، با مهاجرت ارامنه، ایل بلوردی قشقایی به تدریج در این منطقه به کشاورزی و دامپروری محدود پرداخت. به دلیل خشکسالی‌ها و قحطی‌های پی در پی، کوچ‌های اجباری باعث افزایش جمعیت این روستا شد و در نهایت، ساکنان در مکان فعلی روستا مستقر شدند.
تشنیز
لغت نامه دهخدا
تشنیز. [ ت ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان کیار، بخش بروجن شهرستان شهرکرد. 1214 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه و محصول آن غله و برنج و حبوب و انگور و زردآلو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
تشنیز روستایی از توابع شهرستان کیار در استان چهارمحال و بختیاری است که در مجاورت شهر شلمزار مرکز شهرستان کیار قرار دارد.
این روستا در جنوب شهر قدیمی «تازیان» بنا شده است، بعدها با حمله مغول، این منطقه خالی از سکنه می شود و سپس با کوچاندن طوایف ارمنی توسط شاه عباس اول و یکجانشینی، ارامنه ساکن این دشت شده اند و با رفتن ارامنه در حدود ۲۰۰ الی ۲۵۰ سال پیش ایل «بلوردی قشقایی» به صورت محدود کشاورزی و دامپروری را در این منطقه شروع کرده اند و با کوچ های اجباری به دلیل خشکسالی و قحطی های متوالی به سکنه این روستا افزوده شده است و در محل فعلی مستقر شده اند.
طبق تحقیقات به عمل آمده، دو معنی برای کلمه «تشنیز» یافت شده است:
• محل سرسبز
• مرغزار و محل پرآب
از محصولات تولیدی در روستا می توان به گندم و جو، حبوبات، انگور، بادام، گردو، سیب زمینی و خیار اشاره کرد. برنج «گرده» از حدود سال ۱۳۷۳ به علت کم آبی در این روستا کاشته نمی شود.
