بلندپایه

بلندپایه به معنای مقام یا مرتبه‌ای است که به نوعی نشان‌دهنده برتری و ارج و قرب یک فرد یا یک موضوع خاص می‌باشد. این واژه معمولاً به افرادی اطلاق می‌شود که در عرصه‌های مختلف اجتماعی، علمی، یا معنوی دارای موقعیتی ویژه و برجسته هستند. در واقع، بلندپایه نه تنها به اعتبار و مقام یک شخص اشاره دارد، بلکه به نوعی نشان‌دهنده تأثیرگذاری و نقش او در جامعه نیز می‌باشد. افرادی که در این دسته قرار می‌گیرند، معمولاً به دلیل دستاوردها و تلاش‌های بی‌وقفه خود در حوزه‌های مختلف، مورد احترام و تقدیر قرار می‌گیرند. از این رو، واژه بلندپایه می‌تواند در توصیف شخصیت‌های تاریخی، فرهنگی و علمی به کار رود که تأثیر عمیقی بر نسل‌های آینده گذاشته‌اند. به عنوان مثال، دانشمندان و متفکرانی که با اکتشافات و نظریات خود دنیای جدیدی را برای بشر گشوده‌اند، یا رهبران و شخصیت‌های اجتماعی که با اقداماتشان تغییرات مثبتی در جامعه ایجاد کرده‌اند، به عنوان نمونه‌هایی از افراد بلندپایه شناخته می‌شوند. در نهایت، این واژه به نوعی نشان‌دهنده ارزش و اهمیت افراد در جامعه است و بر نقش کلیدی آنها در ارتقاء سطح آگاهی و فرهنگ جوامع تأکید می‌ورزد.

فرهنگ معین

( ~. ی ِ ) (ص مر. ) ۱ - مرتفع، عالی. ۲ - صاحب شأن.

فرهنگ عمید

۱. بلندمرتبه، دارای مقام و مرتبۀ عالی.
۲. دارای فر و شکوه.
۳. برتر از دیگران.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - مرتفع عالی. ۲ - صاحب شان و شوکت. ۳ - برتر از مردم دیگر.

ویکی واژه

مرتفع، عالی.
صاحب شأن.

جمله سازی با بلندپایه

دید چو جامی بلندپایه خسرو بیهده در معرض جواب درآمد
مناز اگر دو سه روزی بلندپایه شدی که پایهٔ تو بود مایهٔ نگونساری
کوه بلندپایه نگهبان فرش تست در دامن سکونش از آن پای نارواست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال مکعب فال مکعب فال ارمنی فال ارمنی فال تاروت فال تاروت