خوشنام که در زبان فارسی برای دختران به کار می‌رود، ترکیبی است از دو جزء خوش به معنای خوب، دلپذیر و نیکو، و نام به معنای آوازه، شهرت و اعتبار. این ترکیب زیبا و پرمعنا در مجموع به کسی اطلاق می‌شود که دارای آوازه‌ای نیک، شهرتی خوش و اعتباری والا در میان دیگران است. تلفظ صحیح این نام خوشنام بوده و معادل مستقیم و رسای آن در زبان انگلیسی Khoshnam می‌باشد.
مفهوم خوش‌نامی فراتر از یک نام ساده است و بار فرهنگی و اخلاقی عمیقی را حمل می‌کند. این نام بیانگر صفاتی والا چون حسن شهرت، نیکنامی، شرافت و برخورداری از احترام در جامعه است. فردی که واجد این صفت باشد، به درستی و درستی‌کردار شناخته می‌شود و دیگران او را به نیکی و صلاحیت می‌شناسند. بنابراین، این نام تنها یک شناسه نیست، بلکه آرزویی برای دارا بودن زندگی‌ای سرشار از اعتبار و احترام برای دارندهٔ آن است.
