رسوا

چون برگ گل افزود به رسوایی نکهت هر پرده که بر چهره این راز کشیدی

خون دل خواستم از عشق تو درپرده خورم کرد رسوای جهان، دیدهٔ غمّاز مرا

بارها کردم من از رندی و قلاشی کنار بازم اینک که در میان شهر، رسوا می‌کشند

در سراغ تو غبار رم عنقا گشتیم عاقبت در طلب افسوس که رسوا گشتیم

شود در پرده الفاظ رسوا معنی نازک به عریانی رخ او را مگر پوشد نقاب از من