رمضان

رمضان. [ رَ م َ ] ( ع اِ ) ماه روزه. ( از منتهی الارب ). ماه نهم از ماههای قمری بین شعبان و شوال. ج، رَمَضانات، رَماضین، اَرْمِضاء، اَرْمِضة. ( از اقرب الموارد ). ماه صیام. و رمضان سنگ گرم است و از سنگ گرم پای روندگان می سوزد و شاید که بوقت وضع این اسم ماه صیام در شدت گرما باشد و یا مأخوذ است از رمض که بمعنی سوختن است، چون ماه صیام گناهان را می سوزد لهذا به این اسم مسمی گشت و یا آنکه مشتق از رمض است و معنی رمض سوخته شدن پای از گرمی زمین، چون ماه صیام موجب سوختگی و تکلیف نفس است. ( از غیاث اللغات ). ماه نهم از سال هجری قمری بین شعبان و شوال و آن ماه روزه برای مسلمانان است و نام آن در لغت قدیم ناتِق است. ( از متن اللغة ). ماه مبارک. شهراﷲ. ( یادداشت مؤلف ): شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن. ( قرآن 185/2 ).

(رَ مَ ) (اِ. ) ماه نهم از سال قمری.

ماه نهم سال قمری، ماه روزه، ماه صیام، رمضان المبارک، ماه مبارک.

ماه نهم ازسال قمری، ماه روزه، ماه صیام
( اسم ) ماه نهم از سال قمری ماه روزه
نام یکی از اصحاب دین مجوس بوده و باعتقاد او نور مختار است و ظلمت موجب

اسم: رمضان (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: ramzan) (فارسی: رمضان) (انگلیسی: ramazan)
معنی: ماه نهم از ماه های قمری، ماه روزه، سنگ گرم و سوزان، نام ماه نهم از سال قمری

(به معنای ریگ و سنگ گرم از لغت رمض به معنی سوختن) نهمین ماه سال در تقویم هجری قمری و تنها ماهی است که نامش در قرآن (بقره، ۱۸۵) آمده است. این ماه از چند لحاظ اهمیت دارد: ۱. ماه نزول قرآن؛ ۲. ماه روزه داری مسلمانان؛ ۳. به شهادت رسیدن حضرت علی (ع)؛ ۴. لیلةالقدر؛ ۵. میلاد امام حسن مجتبی (ع)؛ ۶. معراج حضرت محمد (ص) در شب بیست ویکم. روز نوزدهم، موسوم به روز ضربت، و روز بیست ویکم، روز شهادت امام علی (ع) از روزهای مهم عزاداری شیعیان است. این ماه را ماه سازندگی روحی و معنوی دانسته اند، از این رو دعا، تلاوت آیات و ختم قرآن، احسان و نیکوکاری، شب زنده داری و استغفار در این ماه مورد تأکید قرار گرفته است.

💡 به سوزنی که دهان‌ها بدوخت در رمضان بیا بدوز دهانم که سیرم از گفتار