ظفر

اسم پسرانه ظفر یک نام عربی با معانی قدرتمند و مثبت است که به پیروزی، کامیابی و موفقیت اشاره دارد. این نام می‌تواند نمایانگر امید والدین برای تربیت فرزندی باشد که در زندگی خود موفق، سربلند و توانمند باشد. افراد با این نام معمولاً شخصیت‌هایی تلاش‌گر، مقاوم و مصمم دارند که در زندگی به دنبال پیروزی‌های بزرگ هستند.

معانی اسم

پیروزی و غلبه بر مشکلات: ظفر به معنای پیروزی و غلبه بر مشکلات است. این نام نشان‌دهنده قدرت و توانایی فرد در دستیابی به موفقیت و عبور از چالش‌ها و موانع زندگی می‌باشد. شخصی با این نام فردی مقاوم و دارای روحیه مبارزه‌طلب است و می‌تواند الهام‌بخش دیگران در رسیدن به اهداف خود باشد.

فتح و کامیابی: یکی دیگر از معانی ظفر، فتح و کامیابی است. این معنا بر دست‌یافتن به آرزوها و خواسته‌ها تاکید دارد و بیانگر روحیه‌ای موفقیت‌گرا و تلاش‌گر است. افرادی با این نام ممکن است تمایل داشته باشند که در زندگی شخصی و اجتماعی خود به مدارج بالا و موفقیت‌های بزرگ دست پیدا کنند.

اقتدار و سربلندی: در معنای وسیع‌تر، ظفر به اقتدار و سربلندی نیز اشاره دارد. این نام نشان‌دهنده توانایی فرد در کسب احترام و اعتبار اجتماعی است و بازتابی از تلاش‌های او برای حفظ جایگاه خود در زندگی به شمار می‌رود.

تصویر معنی ظفر

لغت نامه دهخدا

ظفر. [ ظَ ف َ ] ( ع اِمص ) پیروزی. فیروزی. نصرت.فتح. غلبه. کامروائی. دست یافتن. کامیابی. نجاح. به مراد رسیدن. استیلا. پیروز شدن. پیشرفت:
به صدر اندر نشسته شهریاری
ظفریاری به کنیت بوالمظفر.لبیبی.کاروان ظفر و قافله فتح و مراد
کاروانگاه به صحرای رجای تو کند.منوچهری.و به دولت عالی ظفر و نصرت روی خواهد نمود. ( تاریخ بیهقی ).با اینهمه در جنگی که کنند ظفر ایشان را باشد. بدا قوما که مائیم که ایزد عزّ ذکره چنین قوم را بر ما مسلط کرده و نصرت میدهد. ( تاریخ بیهقی ). چنان دانم که بدان تدبیر راست که کردم ما را ظفر باشد. ( تاریخ بیهقی ). قوت پیغامبران معجزات آمد... و قوت پادشاهان... درازی دست و ظفر و نصرت. ( تاریخ بیهقی ).
الا انثنیت و فی اظفارک الظفر.ابوسهل زوزنی ( از تاریخ بیهقی ).بساز رزم عدو را که از برای ترا
قضا گرفته به کف نامه ظفر دارد.مسعودسعد.تا به هر طرف که نشاط حرکت فرماید ظفر و نصرت رایت او را تلقی و استقبال واجب بیند. ( کلیله و دمنه ). ظالمان مکار چون هم پشت شوند ظفر یابند. ( کلیله و دمنه ). و در اتمام آنچه بر دوستان اقتراع کنند ظفریابد. ( کلیله و دمنه ). سباشی تکین بر او ظفر یافت و او را بگرفت و به دونیم کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ). خوارزمیان بر امید ظفر و نصرت پای بیفشردند. ( ترجمه ٔتاریخ یمینی ). از آن سفر با موکب ظفر بازگردید. ( ترجمه تاریخ یمینی ). آخر کار، بکتوزون ظفر یافت و سیمجوری هزیمت شد. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
هست مر هر صبر را آخر ظفر
هست روزی بعد هر تلخی شکر.مولوی.تا رنج نبری گنج برنداری و تا جان در خطر ننهی بر دشمن ظفر نیابی. ( گلستان ).
|| ( اِ ) زمین هموار و پست گیاهناک.
ظفر. [ ظَ ف ِ ] ( ع ص ) ظفیر.ظِفّیر. مردی که به هرچه اراده کند دریابد آن را.
ظفر. [ ظَ ] ( ع مص ) فروبردن ناخن را در رخسار کسی. || ظفر عین؛ ناخنه برآوردن چشم. || ماظفرتک عینی منذ زمان؛ دیری است که ترا ندیده ام. || ( اِخ ) نام مردی است.
ظفر. [ ظَ ] ( ع اِ ) ظفره. فودنج بری. پودنه بری.
ظفر. [ ظُ / ظُ ف ُ / ظِ ] ( ع اِ ) ناخن. ج، اظفار، اظافیر. || کلیل الظُفر و مقَلّم ُالظُفر؛ مرد سست بددل و ذلیل خوار. || ناخنه چشم. || کمان سوای بستنگاه زه کمان و یا گوشه و نوک کمان. پس گوشه کمان. ( مهذب الاسماء ). || ما بالدّار ظُفر؛ احدی در خانه نیست. || رأیته ُ بظفره، أی بنفسه؛ دیدم خود او را. || کل ذی ظُفر ( قرآن 146/6 ). در قرآن کریم، شامل ذوات المناسم از انعام و ابل باشد، چه منسم به جای ناخن آنان باشد. ذوظفر؛ صاحب مخلب و چنگال از مرغان و صاحب حافر از دواب و صاحب ناب از سباع. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ معین

(ظَ فَ ) [ ع. ] ۱ - (مص ل. ) پیروز شدن. ۲ - (اِمص. ) پیروزی.
(ظُ فُ ) [ ع. ] (اِ. ) ناخن، ج. اظفار.

فرهنگ عمید

پیروز شدن، غلبه.
* ظفر شدن: (مصدر لازم ) [قدیمی] = * ظفر یافتن
* ظفر یافتن: (مصدر لازم ) پیروز شدن، دست یافتن به مراد، غلبه کردن.
ناخن.

فرهنگ فارسی

( ظفر خان ) مظفر شاه اول از سلاطین گجرات ( حاکم گجرات ۷۹۴ - استقلال ۷۹۹ ه.ق./ ۱۳۹۶ م. ) وی پسر یکی از افراد طایفه رجپوت بود که اسلام آورد. پس از آنکه ظفر خان در حکومت مستقل شد راجه های رجپوت و قبیله وحشی بیل او را دور کردند و متصرفات وی محدود گردید بقطعه ای کم عرض از خشکی مابین مرتفعات و دریا و با این احوال باز قسمتی مهم از ساحل غربی هند را تا شبه جزیره سورت در تصرف داشت. ظفر خان بزودی بوسیله تسخیر ایدر و دیو مملکت خود را وسعت بخشید و جالور را غارت کرد و یک بار هم در سال ۸۱٠ مالوه را متصرف شد. احمد شاه اول جانشین او گردید.
پیروزی یافتن، به مرادرسیدن، غلبه، پیروزی، ناخن
۱ - ناخن جمع اظفار جمع الجمع اظافیر. ۲ - ناخنه چشم.
قلعه ایست بیمن.

فرهنگ اسم ها

اسم: ظفر (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: zafar) (فارسی: ظفر) (انگلیسی: zafar)
معنی: نصرت، پیروز شدن، غلبه، ( عربی ) پیروزی

دانشنامه عمومی

ظفر (ازبکستان). ظفر ( به ازبکی: Zafar ) یک منطقهٔ مسکونی در ازبکستان است که در ناحیه بیگ آباد واقع شده است. ظفر ۷٬۷۰۰ نفر جمعیت دارد.
ظفر (جماعت). ظفر جماعت و شهرکی در جنوب غربی کشور تاجیکستان است که در ناحیهٔ فرخار ولایت ختلان قرار دارد. جمعیت این جماعت ۹٬۲۶۳ است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی ظُفُرٍ: ناخن
معنی مَفَازاً: ظفر یافتن و رسیدن به هدف - کامیابی
معنی مَفَازَتِهِمْ: ظفر یافتن و رسیدن به هدفشان - کامیابیشان (مفازة مصدر میمی از فوز به معنای ظفر یافتن و رسیدن به هدف. و در عبارت "وَیُنَجِّی ﭐللَّهُ ﭐلَّذِینَ ﭐتَّقَوْاْ بِمَفَازَتِهِمْ " حرف باء که بر سر این کلمه در آمده بای ملابست و یا سببیت است، پس فوزی که خدا...
ریشه کلمه:
ظفر (۲ بار)
«ظُفُر» (بر وزن شتر) در اصل، به معنای «ناخن» می باشد، ولی به سمّ حیوان های سمّ دار (آنها که همچون اسب، سم هایی دارند که شکاف ندارد نه مانند گوسفند و گاو که دارای سم شکافته می باشند) نیز اطلاق شده; زیرا سمّ های آنها شبیه ناخن است، و نیز به پای شتر که نوک پای او یکپارچه است و شکافی ندارد، گفته اند.
بنابراین، از آیه فوق چنین استفاده می شود که تمام حیواناتی که «سم چاک» نیستند اعم از چهارپایان یا پرندگان، بر یهود تحریم شده بود.
(بر وزن عنق و قفل) ناخن. اعم از آن که در انسان باشد یا غیر آن. مراجعه به لغت نشان می‏دهد که ظفر فقط بمعنی تاخن و بمخلب (چنگال) شامل نیست. المنار از لسان العرب نقل می‏کند: ظفر ناخن انسان و ناخن پرنده است... و گفته‏اند ظفر ذر مرغی یا در حیوانی گویند که شکار نمی‏کند و مخلب در آن که شکار می‏کند.. ناخن داران که بر یهود حرام شده حتماً بر پرندگان و حیوانات چنگالدار شامل نیست که چنگالداران در اسلام نیز حرام است اختصاص به یهود ندارد و آنچه از فخر رازی نقل شده است و چنگال گرفتن و آنها را بنابر ظهور آیه، حلال دانسته و حدیث «حُرِّمَ کُلَّ ذی نابٍ مِنَ السِّباعِ وَ ذی مِخلَبٍ مِنَ الطُّیُورِ» را ضعیف پنداشته، بیهوده است. این آیه نیز روشن می‏کند که این محرّمات در اصل حلال بوده و بواسطه ظلمشان بر یهود حرام شده‏اند و شاید این آیه از آیه اول اعم باشد. باید دید مراد از این ناخنداران چیست؟ از ابن عباس و سدّی و غیره نقل شده: مراد حیوانی است که سم‏اش یکی است و شکاف ندارد مثل شتر و شتر مرغ و اردک و غاز (مجمع) از مجاهد نقل شده مراد هر چهارپائی است که سم شکافته نیست و سم شکافتگان را یهود می‏خورند. و از ابن زید نقل شده که مراد شتر است. در تورات فعلی سفر لاویان باب یازدهم بطور قاعده کلی هر شکافته شم و نشخوار کننده حلال شمرده شده ولی شتر را تحریم کرده که نشخوار می‏کند ولی شکافته سم نیست و ونک (حیوانی است مثل گربه بعضی آنرا گوسفند بنی اسرائیل گویند) نشخوار می‏کند ولی شکافته سم نیست ایضاً خرگوش و خوک که اولی سم شکافته نیست و دومی نشخوار نمی‏کند. ولی از اینها فقط شتر در ما نحن فیه است. نا گفته نماند: گوسفند و گاو داخل در این تحریم نیست زیرا جمله «وَمِنَ البَقَرِ وَ الغَنَمِ...» نشان می‏دهد فقط پیه آن دو بر یهود حرام شده است. می‏ماند شتر و قسمت دیگری از طیّبات و ناخنداران. یهود می‏گفتند: این محرمات در اصل شریعتها حرام بودند و در اثر گناهان بر ما حرام نشده‏اند قرآن در جواب آنها فرموده: هر طعام پیش از نزول تورات بر بنی اسرائیل حلال بوده مگر آنچه اسرائیل بر خود حرام کرده بود تورات را بیاورید و بخوانید تا صدق این سخن روشن شود. گفته‏اند: یعقوب مرضی داشت که گوشت شتر آن را مزید می‏کرد لذا تصمیم گرفت که گوشت شتر نخورد. مراد از «ماحرم» آنست. *. ظفر: (بر وزن علم) بمعنی نجات و غلبه است بنظر راغب اصل آن از «طفره علیه» است یعنی انگشتش در بدن او فرو رفته. آن در آیه به معنی غلبه است یعنی: خدا شما را بر آنها غالب کرد و نصرت داد.