صارم

صارم. [ رِ ] ( ع ص، اِ ) نعت فاعلی از صَرْم. قوله تعالی: ان اغدوا علی حرثکم ان کنتم صارمین ( قرآن 22/68 )؛ یعنی بامداد به سر کشت و بستان خود روید اگر خرما خواهید بریدن. ( تفسیر ابوالفتوح چ تهران 1315 ج 5 ص 378 ). || شمشیر بران. ( منتهی الارب ). شمشیر تیز. ( دهار )

(رِ ) [ ع. ] (ص. ) ۱ - برنده، شمشیر برنده. ۲ - مرد دلیر.

اسم: صارم (پسر) (عربی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: sārem) (فارسی: صارم) (انگلیسی: sarem)
معنی: شمشیر تیز، برنده، مرد دلیر، ( در قدیم )، قطع کننده، بُرنده، دلاور

💡 از خامهٔ این‌گاو زمین عجل سخنگوی از صارم آن شیر فلک‌ کلب معلّم

💡 صارم آفاق گیرش در ملمع گون غلاف صبح را ماند که پنهان در شب یلدا بود

💡 صارمی دورهٔ پزشکی عمومی را در دانشگاه تهران و دانشگاه جندی‌شاپور اهواز گذراند و دوره‌های تخصصی و فوق‌تخصصی را در دانشگاه وین و دانشگاه مونستر طی کرد. او مؤسس و رئیس هیئت مدیرهٔ بیمارستان صارم است.

💡 صارمش ‌در خون‌اعدا چون‌هلال اندر شفق اشهبش ‌در گرد هیجا چون‌ سهیل اندر ظلام