سمح

لغت نامه دهخدا

سمح. [ س َ م َ ] ( ع مص ) جوانمرد گردیدن. جوانمرد کردن. || بخشیدن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
سمح. [ س َ ] ( ع ص ) آسان و جوانمرد. ( منتهی الارب )( آنندراج ). سفر. ج، سُمَحاء. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از مهذب الاسماء ). || عود سمح؛ چوب بی گره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سمحاء. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(سَ مِ ) [ ع. ] (ص. )۱ - بخشنده. ۲ - آسان.
(سَ مَ ) [ ع. ] (مص ل. ) جوانمرد گردیدن، اهل بخشش شدن.
(سَ ) [ ع. ] (ص. ) جوانمرد، بخشنده.

فرهنگ فارسی

۱ - بخشنده سخی. ۲ - آسان سهل.

ویکی واژه

جوانمرد، بخشنده.
جوانمرد گردیدن، اهل بخشش شدن.
بخشنده.
آسان.

جمله سازی با سمح

اذا طلعت فلا شمس و لا قمر اذا سمحت فلا بحر و لا مطر
قلت اسمحینی بالقبل قالت الی کم ذی‌الحیل ارسل رسولا لایمل کم من دموع سائله
اصل در اشیاء اباحت زان اوست ملت و سهل و سمح در کار اوست
لو لا الملامه او حذاری سبة لوجدتنی سمحا بذاک مبینا
توق الخلاف ان سمحت بموعد لتسلم من هجرالوری و تعافا
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
همبستر
همبستر
معشوق
معشوق
روله
روله
عاری
عاری