وب‌گاه

اجزای سازنده وبگاه ها صفحه های وب هستند که با یک زبان نشانه گذاری ابرمتن ( اچ تی ام ال، اکس اچ تی ام ال ) قالب دهی شده اند. دسترسی به صفحات وبگاه از طریق یک ریشهٔ مشترک یوآرال با نام صفحه اصلی امکان پذیر است که این صفحهٔ اصلی از لحاظ فیزیکی روی همان کارساز قرار می گیرد. آدرس های صفحات آن ها را به صورت هرمی سازمان دهی می کنند اگرچه ابرپیوندهای موجود میان شان تعیین می کنند که چگونه کاربر اطلاعات را ببینند و چگونه ترافیک وب، بین بخش های مختلف وبگاه پخش شود. 
برای دسترسی به اطلاعات برخی از تارنماها می باید حق اشتراک داشته باشید. از میان وبگاه هایی که برای ورود به آن ها به اشتراک نیاز دارید، می توان به وبگاه های تجاری، بخش هایی از وبگاه های خبری، وبگاه های بازی، میزگردهای اینترنتی، خدمات رایانامه، و سایت های ارائه کنندهٔ داده های بلادرنگ بهابازار اشاره کرد. هم اکنون در سال ۲۰۱۶ کاربران نهایی می توانند توسط ابزارهای مختلفی شامل رایانه رومیزی، لپ تاپ، تبلت، تلفن هوشمند و تلویزیون هوشمند به وبگاه های مختلف دسترسی داشته باشند. 
وب توسط تیم برنرزلی انگلیسی در مؤسسه سرن ایجاد شد. در ۳۰ آوریل ۱۹۹۳ سرن اعلام کرد استفاده از وب برای همگان رایگان است. پیش از معرفی HTML و HTTP از سایر پروتکل ها مثل پروتکل انتقال فایل و گوفر برای دریافت فایل از سرور استفاده می شد.