گورخر نوعی حیوان از خانواده اسب ها است که با راه راه های سیاه و سفیدش شناخته شده است که بیشتر در مناطق آفریقایی زندگی می کند.
گورخر ( به انگلیسی: Zebra؛ از ریشه کنگویی )، جانوری از خانوادهٔ اسب و بومی آفریقای مرکزی و جنوبی است.
این جانور به خاطر خطوط مشکی و سفید روی بدنش معروف است. این خطوط معمولاً بر روی سر، گردن و تنه به صورت عمودی وجود دارد. این نوارهای سیاه و سفید در پنهان شدن گورخر از دید شکارچیان موثراند.
نوارهای راه راه هیچ دو گورخری شبیه به هم نیست. هر گله گورخر صحرایی، از خانواده های زیادی تشکیل شده است و هر گورخر اعضای خانوادهٔ خود و اطرافیانش را از روی خط های بدنشان تشخیص می دهد. هر خانوادهٔ گورخر در موقع حرکت، نظم خاصی دارد. اگر گورخر ضعیف یا آسیب دیده ای در خانواده وجود داشته باشد، همهٔ اعضای خانواده از او مراقبت می کنند و آهسته حرکت می کنند تا عقب نماند.
اگر چه در فارسی امروز اغلب به این حیوان گورخر می گویند اما گوری که در ایران و برخی نقاط دیگر آسیا یافت می شود و بهرام گور، مطابق افسانه های ایرانی، شکار می کرد از این نوع گورخرهای آفریقایی نیست و پوستی ساده و به رنگ زرد اخرایی دارد و به گورخر ایرانی مشهور است.
گورِخَر (onager)
نوعی الاغ وحشی در نواحی غربی آسیا. این الاغ به رنگ قهوه ای خاکی، و در سطح شکمی اش روشن تر و تقریباً به اندازۀ اسبی کوچک است. این جانور به گونۀ Equus hemionus تعلق دارد. گورخر، که زیرگونۀ آن با نام Equus hemionus onager به زیرگونۀ ایرانی موسوم است، یگانه گونۀ وحشی خانوادۀ اسب و الاغ، از راستۀ فردسمان در ایران است. گورخر در تاریخ ایران از مظاهر بارز شکار بوده است. با این که از این گونه حفاظت می شود، تعداد آن بسیار کم است و اگر حمایت نشود نسل این جانور مقاوم و شکیل منقرض خواهد شد. گورخر در محیط های خشک نیمه کویری زندگی می کند.
امیر بر خضرا بنشست و تیر میانداخت و غلامان در باغ میدویدند و میگرفتند، و سخت نیکو شکاری رفت. و همچنین دیده بودم که امیر محمود، رحمة اللّه علیه، کرد وقتی هم اینجا به بست، و گورخری در راه بگرفتند و بداشتند باشکالها، پس فرمود تا داغ برنهادند بنام محمود و بگذاشتند که محدّثان پیش وی خوانده بودند که بهرام گور چنین کردی.
