چول، روستایی از توابع بخش الوار گرمسیری شهرستان اندیمشک است. ساکنان این روستا شامل چندین خانوار از تیره رضا شعبه فرخی طایفه میرزاوند و دو یا سه خانوار از تیره میرمحمدولی طایفه میرعالی می‌باشند. این روستا دارای زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل است. آب مورد نیاز اهالی این آبادی از رودخانه‌ای تأمین می‌شود که از کوه‌های اطراف سرچشمه می‌گیرد و از میان روستا عبور می‌کند. این رودخانه در فصل‌های بهار و زمستان دارای آب فراوانی است. زمین کشاورزی ممشلی در نزدیکی این رودخانه واقع شده و متعلق به عبدالحسین میرزاوند، فرزند صیدجعفر، می‌باشد. این زمین به مساحت ۳.۵ هکتار، دارای خاکی کاملاً سیاه و از بهترین خاک‌های کشاورزی در میان زمین‌های روستای چول است. موقعیت جغرافیایی این زمین نسبت به سایر زمین‌ها به گونه‌ای است که در کنار یک رودخانه قرار دارد و نوع خاک آن نیز از بهترین خاک‌های کشاورزی در جهان به شمار می‌رود. با حمایت مالی دولت برای لوله‌کشی به منظور آبیاری و استفاده از دستگاه‌های لودر و بیل مکانیکی برای جمع‌آوری سنگ‌های موجود در زمین، که حدود یک هکتار از مساحت زمین را تحت تأثیر قرار داده‌اند، می‌توان انتظار داشت که سالانه حدود ۲۵ تن محصول گندم از این زمین برداشت شود.
چول
لغت نامه دهخدا
چول. [ چ َ / چُو ] ( ص ) خمیده. ( فرهنگ اسدی ) ( جهانگیری ) ( اوبهی ). خم و خمیده. ( برهان ). خمیده و کج. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( فرهنگ نظام ). کج و خم و خمیده. ( ناظم الاطباء ). خمیده وکج که چوله هم گویند. ( یادداشت مؤلف )
فرهنگ معین
[ تر. ] (اِ. ) بیابان، صحرای خالی از بشر.
(ص. ) خمیده، منحنی.
فرهنگ فارسی
دهیست از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز ٠
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
جملاتی از کلمه چول
چولشکر ز جای دگر سازد اوی ز کین تو هرگز نپردازد اوی
به خاک غلطید چولات و عزی بنای تثلیث اساس ترسا
به سیر باغ وگلستان چه حاجتم که مدام ز خون دیده کنارم چولاله زار بود
