تدلل

نمازى كه براى خاطر خواهى زن باشد - چه زن دنيايى يا بهشتى - اين نماز خدا نيست.نمازى كه براى رسيدن به آمال دنيا باشد ياآمال آخرت، به خدا ارتباط ندارد. پس چرا اين قدر ناز و غمزه فروشى مى كنى، و عشوهو غنج (31)و دلال (32) مى كنى، به بندگان خدا به نظر حقارت نگاه مى كنى، خودرا از خاصان درگاه حق محسوب مى دارى ؟ بيچاره تو با همين نماز، مستحق عذابى و مستوجبزنجير هفتاد زراعى هستى. پس چرا خود را طلبكار مى دانى، و براى خود در همين طلبكارىو تدلل و عجب، عذابى ديگر تهيه مى كنى ؟ تو اعمالى را كه ماءمورى، بكن و متوجهباش كه از براى خدا نيست. و بدان كه خداى تعالى باتفضل و ترحم تو را به بهشت مى برد، و يك قسمت از شرك را خداى تعالى براى ضعفبندگانش به آن ها تخفيف مى دهد و به واسطه غفران و رحمتش، پرده ستاريت به روى آنها پوشيده است. بگذار اين پرده دريده شود، و حجاب غفران حق به روى اين سيئات كهاسمش را عبادت گذاشتيم، افتاده باشد، كه خداى نخواسته اگر اين ورق برگردد وورق عدل پيش آيد، گند عبادات ما كمتر از معصيت هاى موبقه (33)اهل معصيت نيست (34).

از حيله هاى نفسانى غال مشو كه نفس و شيطان در كمين هستند و در پى فرصت مى گردندكه انسان را از راه حق برگردانند. هيچگاه به كمالات خود مغرور مشو كه غرور از شيطاناست. هميشه به خود بدبين باش و از سوء عاقبت در ترس و هراس باش و اگر ديدى درتو اين علوم اعجاب و خودبينى و خودپسندىحاصل شده است، بدان كه طعمه ابليس شدى و از راه سعادت دور افتادى و آنگاه نظر كنببين جز پاره (اى ) اصطلاحات بى مغز، چه در دست دارى ؟ آيا مى توان با ايناصطلاحات، ملائكة الله غلاظ و شداد را جواب داد؟ آيا مى شود با هيولى وصورت ومعانى حرفيه و مانند اينها، خداى عالم را بازى داد؟ گيرم در اين عالم كه كشف سرايرنمى شود، بتوان به بندگان خدا تدلل و تكبر كرد و با آنها تحقير و توهين رفتاركرد، آيا مى توان در قبر و قيامت هم باز با همين پاى چوبين رفت و از صراط هم مى توانبا اين پاى چوبين (570) گذشت ؟ علم قرآن و حديث، بايد اصلاححال تو را كند و اخلاق دوستان خدا را در تو ايجاد كند، نه پس از پنجاهسال تحصيل علوم دينى، به صفات شيطانى تو را متصف كند(571).