جهان خوردن

لغت نامه دهخدا

جهان خوردن. [ ج َ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) گیتی خوردن. منتفع شدن از جهان. ( آنندراج ). بهره مند گردیدن از دنیا. از همه نعم دنیا متنعم شدن:
همان به است که امروز خوش خوریم جهان
که دی گذشت و ز فردا پدید نیست نشان.میرمعزی ( ازآنندراج ).بعهد از تو بدخواه جان میبرد
بدین عهد و رایت جهان میخورد.نظامی.- امثال:
جهان دیدن به از جهان خوردن است.

جمله سازی با جهان خوردن

جهان خوردن گزین کاین خوشگوارست غم کار جهان خوردن چه کارست‌‌؟!‌
تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن با انده او زشت است اندوه جهان خوردن
چه سان تدبیر آن کردم توانم غم خلق جهان خوردن توانم
چون زندگیم غم جهان خوردن بود مردم که دگر غم جهانی نخورم
خوش نباشد غم جهان خوردن از جهان گر گستته ای خوش باش
چون زندگیم غم جهان خوردن بود مردم که دگر غم جهانی نخورم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای استخاره کن استخاره کن فال لنورماند فال لنورماند فال رابطه فال رابطه