کلمه چاخان در زبان فارسی به معنای دروغ و گزافهگویی است. این اصطلاح به افرادی که به طور مکرر دروغ میگویند یا صحبتهای بیاساسی دارند، اطلاق میشود. علاوه بر این، چاخان میتواند به معنای چاپلوسی و فریب نیز به کار رود. درواقع، این واژه نشاندهنده نوعی رفتار است که در آن فرد سعی دارد با ادعاهای نادرست یا اغراقآمیز توجه دیگران را جلب کند یا آنها را فریب دهد. این رفتار نه تنها باعث بیاعتمادی میشود، بلکه میتواند روابط اجتماعی را تحت تاثیر قرار دهد. افرادی که به دنبال جلب توجه از طریق چاخانگویی هستند، معمولاً به دنبال منافع شخصی خود هستند و به احساسات دیگران اهمیت نمیدهند. به همین دلیل، شناخت این نوع رفتار و دوری از آن میتواند به برقراری ارتباطات سالمتر کمک کند.
چاخان
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (صفت ) متملق، چاپلوس، خوشامدگو، زبان باز.
۳. (صفت ) لاف زن.
فرهنگ فارسی
( صفت ) حقه باز شارلاتان.
متملق ٠ چاپلوس ٠ لافی ٠ لاف زن ٠
ویکی واژه
جمله سازی با چاخان
آب آشامیدنی مردم ازگنین از چشمه چاخانی و از طریق لولهکشی تأمین میشود.