پکن پایتخت جمهوری خلق چین و یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای جهان به شمار میرود. جمعیت این شهر در سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۱٬۵۱۶٬۰۰۰ نفر تخمین زده شده است. پس از شانگهای، دومین شهر پرجمعیت کشور محسوب می‌شود و همچنین مرکز اصلی سیاسی، فرهنگی و آموزشی چین است. فرودگاه بین‌المللی این شهر از لحاظ ترافیک مسافران در رتبه دوم شلوغ‌ترین فرودگاه‌های جهان قرار دارد.
طبق آخرین داده‌های جغرافیایی، وسعت طولانی‌ترین بخش این شهر به ۲۰۴ کیلومتر می‌رسد که بخش قابل توجهی از آن، حدود یک‌سوم، از کوهستان‌های سرسبز و خالی از سکنه تشکیل شده است. پیشینه تاریخی این شهر به حدود سه هزار سال قبل برمی‌گردد و در هشت قرن اخیر، طی بیشتر دوره‌ها پایگاه اصلی قدرت و پایتخت چین بوده است. تعداد اندکی از شهرهای دنیا توانسته‌اند طی دوره‌ای چنین طولانی به‌عنوان مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی باقی بمانند و همین امر باعث شده آثار تاریخی بسیاری در این شهر به چشم بخورد. میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ و المپیک زمستانی ۲۰۲۲ بود و به این ترتیب اولین شهر در تاریخ لقب گرفت که هر دو رویداد المپیکی (تابستانی و زمستانی) را برگزار کرده است.
این شهر یکی از قدیمی‌ترین مراکز مسکونی جهان به شمار میرود و قدمت آن به حدود سه هزار سال پیش بازمی‌گردد. وجود سلسله هان (۲۰۶ قبل از میلاد - ۲۲۰ میلادی) نقش مهمی در شکل‌گیری هویت فرهنگی چین داشته است. مردم چین خود را قوم هان می‌نامند و زبان خود را نیز زبان هان می‌دانند؛ در حالی که نام بین‌المللی چین برگرفته از نام سلسله کین است.
در طول چهار قرن بعدی، تغییرات زیادی را تجربه کرد؛ از تجزیه امپراتوری به سه پادشاهی گرفته تا اشغال توسط اقوام استپی و مجدد به قدرت رسیدن سلسله سویی و آنگاه دودمان تانگ. دوران حکومت سلسله تانگ (۶۱۸-۹۰۷ میلادی) که توسط امپراتور لیانگ تأسیس شد، یکی از دوره‌های اوج قدرت فرهنگی و هنری چین به شمار میرود. در این دوره، نام شهر جیچنگ تغییر یافت و به یوژو یا یانجینگ معروف شد.
با سقوط سلسله تانگ در سال ۹۳۸ میلادی، دوران تازه‌ای از آشوب آغاز شد. قبیله‌ای شمالی به نام خیتان پکن را تصاحب کرد و این شهر را مرکز حکومت خود قرار داد. پکن به یکی از مهم‌ترین شهرهای آسیا تبدیل شد. خیتانی‌ها سلسله لیائو را تأسیس کردند و نام شهر را یانجینگ نهادند. امپراتوری آنها که تحت عنوان کاتای شناخته می‌شد، قدرت خود را در سراسر آسیا گسترش داد. در قرن دوازدهم، قوم جورچن موفق شد خیتانی‌ها را شکست دهد و سلسله جین را با پایتختی پکن بنا کند که در آن زمان ژونگدو نامیده می‌شد.