پرستندگی

لغت نامه دهخدا

پرستندگی. [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] ( حامص ) عبادت. عبودیت. || خدمت. خادمی. خدمتکاری:
نباید ز شاهان پرستندگی
نجوید کس از تاجور بندگی.فردوسی.

فرهنگ معین

(پَ رَ تَ دِ ) (حامص. ) ۱ - پرستش، عبودیت. ۲ - خدمت، خدمتکاری.

فرهنگ عمید

۱. بندگی.
۲. عبادت.
۳. [قدیمی] خدمتکاری.

فرهنگ فارسی

۱- عبادت عبودیت. ۲- خدمت خدمتکاری خادمی.

ویکی واژه

پرستش، عبودیت.
خدمت، خدمتکا

جمله سازی با پرستندگی

همه تاج ما را ستاینده‌اند پرستندگی را فزاینده‌اند
نیاید ز شاهان پرستندگی نجوید کس از تاجور بندگی
نه بر من و بر بندگی من بخشای نه بر به پرستندگی من بخشای
پرستنده‌ای کز رهِ بندگی کند چون تویی را پرستندگی
چون تو نخواهی، زکوش من چه گشاید؟ چون تو بکاهی ز سعی من چه فزاید؟خدایا سینه ای ده آتش خیز، و آشتی دوزخ آویز. دیده ای بخش دریا زای و دریائی طوفان فزای. هر بویه و تلواس جز اندیشه بندگی و پیشه پرستندگی از دلم بیرون کن، و دم دم شادی خاست پرستاری خویش و بیزاری خود در نهادم افزون فرمای.
به فرمان او باش در بندگی نگهدارِ راهِ پرستندگی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال ای چینگ فال ای چینگ