واهمه یکی از احساسات طبیعی انسان‌هاست که به‌خصوص در شرایط نا مشخص و پرتنش به وجود می‌آید. این احساس می‌تواند از تجربیات گذشته، نگرانی درباره آینده یا حتی ترس از ناشناخته‌ها ناشی شود. وقتی ما با موقعیت‌های ناآشنا مواجه می‌شویم، ذهن ما به طور خودکار به جستجوی نشانه‌ها و اطلاعاتی می‌پردازد که بتواند ما را از خطرات احتمالی آگاه سازد. این واکنش در واقع یک مکانیزم حفاظتی است که به ما کمک میکند تا در شرایط دشوار تصمیمات بهتری بگیریم. با این حال، اگر واهمه به حدی برسد که زندگی روزمره ما را تحت تأثیر قرار دهد، می‌تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود. در چنین حالتی، ممکن است فرد دچار اضطراب، سردرگمی و حتی افسردگی شود. به همین دلیل، مدیریت و کنترل این احساس بسیار حائز اهمیت است. افراد می‌توانند با تقویت مهارت‌های مقابله‌ای، مدیتیشن، تمرینات تنفس عمیق و گفتگو با دیگران، به کاهش این احساس کمک کنند. همچنین، درک و پذیرش این احساس به عنوان یک بخش طبیعی از زندگی می‌تواند به ما کمک کند تا با آن بهتر کنار بیاییم و در نهایت به رشد شخصی و بهبود کیفیت زندگی‌مان دست یابیم. با توجه به تمامی این موارد، می‌توان نتیجه گرفت که واهمه نه تنها یک احساس منفی نیست، بلکه می‌تواند به عنوان یک محرک برای تغییرات مثبت و رشد شخصیتی نیز عمل کند.
واهمه
لغت نامه دهخدا
- قوه واهمه؛ ترسه. نیروی پنداره. ( ناظم الاطباء ). رجوع به واهمه شود.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
(اسم ) ۱ - یاوهم یکی از حواس باطنه و آن قوه ایست که بعقیده قدما در موخر تجویف اوسط دماغ جای دارد و نفس بوسیه این قوه معانی جزئی را که ارتباط بمحسوسات دارد ادراک میکند ( مقصود از معنی چیزی است که بحواس ظاهر ادراک نشود مانند اینکه گوسفند دشمنی گرگ را درک و از او فرار میکند و بره دوستی مادر را در می یابد و باو میگراید و بسبب جزیی بودن این معانی عقل نمیتواند مدرک آنها باشد حس مشترک هم نمیتواند مدرک آنها باشد چه حس مشترک چیزهایی را ادراک میکند که بحواس ظاهره ادراک میشود پس ناچار باید قوه دیگری باشد غیر از حس مشترک و عقل که ادارک معانی جزئی کند و آن همان وهم است. توضیح ادراک پدیدههایی که در حقیقت وجود خارجی ندارند بتوسط موضوعی که موجب پیدایش آنها میشود. ۲ - ترس: (( از تو و تیرگیت داد ای شب. که دلم پاده شد از واهمه ات. ) ) ( بهار )
جملاتی از کلمه واهمه
ز گرمی غضبش سنگ ریزه در ته آب ز تاب واهمه یابد حرارت اخگر
ز اندیشه بد گوست، کرم های لئیمان بی واهمه ابنای زمان رنگ نبازند
پر زند مرغ عقاب افکن تیر از چپ و راست بال نسرین سماوی شود از واهمه شل