لغت نامه دهخدا
هاف هاف. ( اِ صوت ) آواز سگ و خاصه سگ پیر. هَفهَف. عَفعَف. عوعو. پارس. وغوغ. وغواغ. واغ واغ. وعوع. ( یادداشت به خط مؤلف ). رجوع به پارس شود. || ( اِ ) سگ در زبان اطفال. ( یادداشت مؤلف ).
هاف هاف. ( اِ صوت ) آواز سگ و خاصه سگ پیر. هَفهَف. عَفعَف. عوعو. پارس. وغوغ. وغواغ. واغ واغ. وعوع. ( یادداشت به خط مؤلف ). رجوع به پارس شود. || ( اِ ) سگ در زبان اطفال. ( یادداشت مؤلف ).
(اِصت. ) آواز سگ (خاصه سگ پیر ) هفهف، عوعو.
بانگ سگ به ویژه سگ پیر.
(اسم ) ۱- آواز سگ (خاصه سگ پیر ) هفهف عفعف عوعو پارس. ۲- سگ ( در زبان کودکان )
💡 «ژیان» هاف هافو شو هاف کن ببینم برای هاف سینه صاف کن ببینم