واژه موزیک (یا موسیقی) به طور کلی به معنای هنر تولید صداها و نواها است که با استفاده از ابزارهای موسیقی یا صداهای انسانی ایجاد میشود. موزیک یکی از اشکال هنری است که میتواند شامل ملودی، ریتم، هارمونی و دینامیک باشد و احساسات، ایدهها و داستانها را منتقل کند.
اجزای موسیقی
ملودی: خطی از نتها که به صورت پیوسته اجرا میشود و معمولاً قابل شناسایی است.
ریتم: الگوی زمانی صداها و سکوتها که در موسیقی به حرکت و پویایی آن کمک میکند.
هارمونی: ترکیب نتها که در کنار هم به ایجاد بافت و عمق موسیقی کمک میکند.
شکلهای مختلف
موسیقی میتواند در انواع مختلفی از جمله کلاسیک، پاپ، راک، جاز، فولک و بسیاری دیگر وجود داشته باشد. هر نوع موسیقی ویژگیها و سبکهای خاص خود را دارد.
نقش فرهنگی
موزیک در فرهنگهای مختلف نقش مهمی ایفا میکند. این هنر میتواند به عنوان وسیلهای برای بیان احساسات، جشنها، مراسم و حتی اعتراضات اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد.
تأثیرات روانی
موزیک میتواند تأثیرات عمیق عاطفی بر روی افراد داشته باشد و احساساتی مانند شادی، غم، آرامش و هیجان را برانگیزد.
موزیک. ( فرانسوی، اِ ) صنعتی که در آن آوازها را طوری ترکیب می کنند که خوش آیند گوش و سامعه باشد. ( ناظم الاطباء ). موزیک در اصل به سریانی، موسیقی است. ( آنندراج ). موسیقی. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به موسیقی شود: عبرانیان ایام سلف عشق بسیاری نسبت به موزیک داشتند به حدی که آن را در عبادت دینی خود استعمال می کردند. ( از قاموس کتاب مقدس ).
- موزیک زدن؛ نواختن آلات موسیقی چون شیپور و سنج و قرنی و طبل و غیره باهم. نواختن موزیکان. ( ناظم الاطباء ). رجوع به موزیکان شود.
- موزیک عزا؛ آهنگی که دارندگان مجموعه ای از آلت موسیقی در مرگ بزرگان به نوای خاصی می نوازند. ( از یادداشت مؤلف ).
|| علم به صنعت ترکیب خوش آیند آوازها. ( از ناظم الاطباء ). در اصل به سریانی علم سرود است. ( از آنندراج ).
[ فر. ] (اِ. ) علم ترکیب اصوات و هنر عرضة آن ها به نحوی که برای شنونده مطبوع باشد، موسیقی. (فره ).
= موسیقی
موسیقی، فن موسیقی، نغمه سرایی، دسته نوازندگان نظامی، رامشگران
( اسم ) موسیقی: [ مسیو لمر معلم علم و عمل موزیک ( دار الفنون ). ] ( مراه البلدان. ج ۱ ضمیمه ص ۲۶ )
(موسیقی): آهنگ، نوا، آوا، موسیقی.
علم ترکیب اصوات و هنر عرضه آنها به نحوی که برای شنونده مطبوع باشد، موسیقی. (فره).
