واژه موجود در زبان فارسی به معنای هست و بودن است و به هر چیزی که وجود دارد، نسبت داده می‌شود. این واژه به طور کلی به عناصر زنده و غیرزنده اشاره دارد و می‌تواند به اشیاء، جانداران، گیاهان، و حتی مفاهیم انتزاعی اشاره کند.
موجود به معنای آفریده شده نیز است، به این معنا که هر موجودی به نوعی نتیجه عمل آفرینش است. این مفهوم به مخلوقات زنده و غیرزنده اشاره دارد و شامل همه چیزهایی می‌شود که خداوند آفریده است.
انواع:
عینی: این نوع شامل اشیاء و جاندارانی هستند که وجود فیزیکی دارند و میتوان آن‌ها را مشاهده و حس کرد. مانند انسان‌ها، حیوانات، گیاهان، و اشیاء مادی.
ذهنی: این نوع به مفاهیم، ایده‌ها، و تصورات ذهنی اشاره دارند که وجود فیزیکی ندارند اما در ذهن انسان‌ها وجود دارند. مانند احساسات، افکار، و نظریات.
مترادف‌ها و متضادها:
مترادف‌ها: کلماتی مانند حاضر، زنده، و حی به عنوان مترادف‌های موجود به کار می‌روند، این کلمات به وجود و حیات اشاره دارند.
متضادها: واژه غایب به عنوان متضاد این کلمه به کار می‌رود و به چیزی اشاره دارد که وجود ندارد یا در دسترس نیست.
