کلمه مهیب در زبان فارسی به معنای چیزی است که میتواند احساس ترس و وحشت را در فرد ایجاد کند. این واژه به توصیف اشیاء، رویدادها یا موجوداتی اختصاص دارد که از نظر شکل یا ماهیت، به گونهای هستند که انسان را به وحشت میاندازند. به عبارتی، مهیب صفتی است که در مواردی به کار میرود که ترس و اضطراب را در بیننده یا شنونده القا میکند. واژههای مشابه این کلمه شامل ترسناک، هولناک، سهمگین، خوفناک، دهشتناک، رعبآور، وحشتناک و مخوف میباشند. بنابراین، هر زمان که بخواهید پدیدهای را که دارای اثر ترسآور است توصیف کنید، میتوانید از واژه مهیب بهره بگیرید. این کلمه به خوبی میتواند احساسات منفی و ناخوشایند ناشی از ترس را منتقل کند و به درک عمیقتری از موضوعات ترسناک کمک کند.
مهیب
لغت نامه دهخدا
نفاط، برق روشن و تندرش طبل زن
دیدم هزار خیل و ندیدم چنین مهیب.رودکی.بزد کوس و آورد بیرون صلیب
صلیبی بزرگ و سپاهی مهیب.فردوسی.خداوند من ملک الجبال امیرداد را جفتی سگ غوری فرستاده بود سخت بزرگ و مهیب. ( چهارمقاله ص 96 ).
رو به شهر آورد سیلی بس مهیب
اهل شهر افغان کنان جمله رعیب.مولوی.قصه ای با طول و با عرض و مهیب
قصه ای بس دور لیکن بس قریب.مولوی.|| شیر بیشه. مهوب. ( منتهی الارب ). || محترم. با هیبت. باشکوه: دایم موقر و محترم و... و مهیب مطاع و سرور دین پرور باد. ( تاریخ قم ص 4 ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( صفت ) کسی یا چیزی که از او بترسند ترسناک سهمگین بامهابت: [ خداوند من ملک الجبال امیر داد راجفتی سگ غوری فرستاده بود سخت بزرگ ومهیب.]
ویکی واژه
جمله سازی با مهیب
ایا مهیب ملوک کیان و فر کیان ز هیبت تو همه سال بد سگال کئیب
زانک او در خانه عقل تو غریب بر در خود سگ بود شیر مهیب
خنجر تو در آن مقام مهیب سازد از حنجر ملوک نیام