کارگر، کسی که برای دیگری کار میکند و مزد می گیرد، مزدبر و مزدگیر هم میگویند.
۱ - کسی که در مقابل کاری مزد گیرد
۲ - شاگرد استاد صنعتکار
3 - شخصی که کارهای بیهوده کند
دنیا و نه نفع آخرت بجهت او باشد هیزم کش دوزخ: زدونی و زنادانی چنین مزدور دیوان شد و گرنه ارسلان خاصست دین را نقس انسانی.
مزدور. [ م ُ دَ وِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ازدوار. زیارت کننده. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ازدوار شود.
مزدور. [ م ُ ] ( ص مرکب ) مرکب است از لفظ مزد که به معنی اجرت است و کلمه «ور» که به معنی صاحب و خداوند است، بجهت رفع ثقل ما قبل واو را ضمه داده واو را ساکن کردند و بفتح میم که مشهور است خطا باشد. ( آنندراج ) ( غیاث ). شاکر. اسیف. عسیف. جری. عُضُرت. عضارط. عضروط. عتیل. اجیر. ( منتهی الارب ). مزدبر. مزده بر. شخصی که کار بکند و اجرت بگیرد. ( برهان ). آنکه کار کند و مزد گیرد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کسی که با مزد کار کند. ( یادداشت ایضاً ). کارگر روزانه. که کار روزانه به مزد کند.
همچنین، او به یک لشکرکشی گسترده دست زد که نتیجه آن، شکست قطعی نیروهای دشمن بود که شامل نیروهای مزدور هیتی نیز می‌شد، و شاید این بزرگ‌ترین دستاورد او برای آشور بوده باشد؛
در سال ۳۴۰ پیش از میلاد، او احتمالاً به درخواست اردشیر سوم، یک نیروی مزدور را به رهبری آپولودوروس آتنی برای دفاع از پرینتوس که توسط فیلیپ دوم مقدونی محاصره شده بود، فرستاد.
