مرکزی

............ آواره و بی‌پولم کرد چه کنم؟ مرکزیان رِشوَه‌خورند

افسوس‌ازین دو دم عمرکزیاس بایدم زد در هر نفس‌کشیدن تیغ دو دسته بر دل

قوم را ربط و نظام از مرکزی روزگارش را دوام از مرکزی

تا در این تربتی که ترتیب است تا بر این مرکزی که ترکیب است

یافتم در بی‌قراری مرکزی کز راه دین جز نشاط عقل و جانش مرکز پرگار نیست

مرده ئی از یک نگاهی زنده شو بگذر از بی مرکزی پاینده شو