مدیحه

این نام به معنای مدح و ستایش است. این نام دخترانه با ریشه عربی، تا کنون 2,532 بار در ایران ثبت شده است. از نظر آوایی، این نام خوش‌طنین و دلنشین است و در میان نام‌های عربی جایگاه ویژه‌ای دارد. تلفظ این نام در انگلیسی به صورت /madihe/ بیان می‌شود و در نوشتار انگلیسی به شکل madiheh نوشته می‌شود. تلفظ این نام ممکن است دشوار باشد و از نظر عددی نیز، در علم ابجد دارای ارزش خاصی است؛ عدد ابجدی آن 67، ابجد وسیط 31 و ابجد صغیر 22 می‌باشد. همچنین مدیحه‌سرایی در میان شاعران ادب جاهلی رواج داشت و با ظهور اسلام به اشکال مختلف، از جمله مذهبی، ادامه یافت. در دوران اموی و عباسی، این هنر رونق بیشتری پیدا کرد. پس از اسلام، قالب اصلی شعر فارسی در آغاز شکل‌گیری‌اش، قصیده‌های مدحی بود و نخستین شاعران زبان فارسی به سرودن آن ها پرداختند که عمدتاً در ستایش حاکمان، پادشاهان و درباریان قدرتمند نوشته می‌شد. به تدریج، مدیحه‌های مذهبی و دینی نیز به طور چشمگیری گسترش یافتند و به ویژه در دوران صفویه، مدیحه‌های مذهبی شیعی به اوج خود رسیدند. اگرچه در سبک هندی، مدیحه‌سرایی نسبت به گذشته کاهش یافت، اما در دوره بازگشت دوباره رونق و رواج زیادی پیدا کرد.