ماندگار

ماندگار. [ دْ / دَ / دِ ] ( نف مرکب ) کسی که در جایی اقامت ( دایمی یا طولانی ) کند. پایدار. بادوام. آنکه بماند. ماندنی. مقابل رفتنی. آنکه آهنگ ماندن کرده است؛ مهمانها ماندگار نیستند ( برای شب یا روز نمی مانند ). این نوکر ماندگار نیست. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || گاه این کلمه را به فرزندی دهند که برادر و خواهران قبل از او در کودکی فوت کرده اند ( برای تفأل به ادامه زندگی او ). ( فرهنگ فارسی معین ).

(دِ ) (ص فا. ) ۱ - کسی که در جایی اقامت (دایم یا طولانی ) کند. ۲ - پایدار، ماندنی.

ماندنی، پایدار، آنچه پیوسته بر یک حال بماند و تغییر نکند.

ماندنی، پایدار
( صفت ). ۱- کسی که در جایی اقامت ( دایمی یا طولانی ) کند. ۲- پایدار ماندنی. ۳- گاه این کلمه را بفرزندی دهند که برادران و خواهران قبل از او در کودکی فوت کرده اند ( برای تفال بادام. زندگی او ).
پایدار بادوام

اسم: ماندگار (دختر) (فارسی) (تلفظ: mānd(e)gār) (فارسی: ماندگار) (انگلیسی: mandgar)
معنی: کسی که در جایی اقامت طولانی داشته باشد، کسی که در جایی اقامت ( دایمی و طولانی ) کند، پایدار، با دوام، ماندنی، [در فرهنگ معین آمده: گاه این کلمه را برای فرزندی دهند که برادران و خواهران قبل از او در کودکی فوت کرده اند ( برای تفأل به ادامه زندگی او ) ]

{long life} [علوم و فنّاوری غذا] ویژگی آن دسته از فراورده های غذایی که نسبت به انواع معمولی خود عمر طولانی تری داشته باشند

💡 در خاطرم چو خواب خوشی ماندگار شد‬ ‫قالیب شیرین یوخی کیمین یادیمدا‬