لوز

لوز. [ ل َ / لُو ] ( اِ ) بادام. ( دهار ) ( منتهی الارب ). معرب از فارسی. ( جمهره ابن درید از سیوطی در المزهر ): 
خرما و ترنج و بهی و لوز بسی هست 
این سبز درختان نه همه بید و چنار است.ناصرخسرو.بنگر این هر سه ز خامی رسته را
جوز را و لوز را و پسته را.مولوی.تین انجیر و عنب انگور و بادام است لوز
جوز باشد گردکان، بسر و رطب خرمای تر.بسحاق اطعمه.ابوریحان در صیدنه آرد: لوز،ابوعمرو گوید: بادام را قمروس گویند و به رومی میعه لش خوانند. بادام تلخ را به سریانی لوز اومری را گویند معروف و چنین گویند که اگر سرشاخهای بادام شیرین ببرند و روغن بمالند بادام او تلخ شود، به سبب آنکه روغن مسامات او را ببندد و حرارتی که در او باشد محتقن شود و مزه او را تلخ گرداند. «زه » گوید در موضعی از بوستانهای اردستان بادامی است که هر یک از او بشبه خریطه ای باشد و در آن خریطه نه مغز باشد. سر او را بشکافند، چنانکه سر خریطه را و مغز او را بیرون کنند. «ص اونی » گوید: بادام تلخ گرم و خشک است در درجه دوم زداینده است، سدها بگشاید و درد تاسه را مفید بود ریگ گرده و مثانه بریزاند و اگر پیش از شراب از آن بخورند منع مستی کند بادام تلخ در گشادن سدها و زدودن اعضا قویتر باشد و هر دو نوع را چون بر بدن طلا کنند، کلف را ببرد و در دفع اخلاط غلیظ لزج که در سینه باشد طبیعت را یاری دهد. بادام شیرین گرم و خشک است در اول. || قسمی شیرینی. مخفف لوزینه. || موش. 

( ~. ) (اِ. ) موش.
( ~. ) (اِ. ) چسب.
( ~. ) (اِ. ) = لوزه: قسمی شیرینی که خود ا نواع مختلف دارد: لوز بادام، لوز شیرازی، لوز عسل، لوز نارگیل.
( ~. ) (ص. اِ. ) امرد، تاز.
(لُ یا لَ ) (اِ. ) بادام.

بادام.

بادام، واحدش لو ه است
( اسم ) چسب: این خاک لوز دارد. ( چسبناک است ).
یکی اسم اصلی و اولی بیت ایل است.

لوز (میناس گرایس). لوز ( به پرتغالی: Luz ) یک منطقهٔ مسکونی در برزیل است که در میناز ژرایس واقع شده است. لوز ۱٬۱۷۲ کیلومتر مربع مساحت و ۱۸٬۲۵۷ نفر جمعیت دارد.

💡 ملایف در ۲ مه سال ۲۰۰۸، در سن ۷۲ سالگی، پس ازابتلا به سرطان لوزالمعده درگذشت.

💡 در دلم هیچکسی دست نیابد ببدی تا درو مدحت فرزند وزیر الوزراست

💡 انوری دید به خواب آنکه جلال الوزرا چل درم داد سپیدش پی هندوی سیاه