قدرت‌سپاری به معنای واگذاری قدرت از حکومت مرکزی به نهادهای حکومتی محلی است. این مفهوم در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل به فرآیند تقسیم و انتقال اختیارات و مسئولیت‌ها از سطح ملی به سطوح محلی یا منطقه‌ای اشاره دارد.
در قدرت‌سپاری، مسئولیت‌های حکومتی به نهادهای محلی منتقل می‌شود تا این نهادها بتوانند به نیازها و خواسته‌های محلی پاسخ دهند. این فرآیند معمولاً به افزایش مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌های محلی کمک می‌کند و به آن‌ها این امکان را می‌دهد که در امور خود بیشتر دخالت کنند.
قدرت‌سپاری می‌تواند به نهادهای محلی اجازه دهد که سیاست‌ها و برنامه‌های خاص خود را با توجه به شرایط و نیازهای محلی طراحی و اجرا کنند. این مفهوم به کاهش تمرکز قدرت در دست حکومت مرکزی کمک می‌کند و می‌تواند به توزیع عادلانه‌تر منابع و خدمات منجر شود.
قدرت‌سپاری به عنوان یک ابزار مدیریتی و سیاسی می‌تواند به تقویت دموکراسی، بهبود خدمات عمومی و افزایش کارایی در مدیریت محلی کمک کند. این مفهوم در کشورهایی که دارای ساختارهای فدرال یا شبه‌فدرال هستند، به‌ویژه مورد توجه قرار می‌گیرد.
