عطرآگین

کلمه عطرآگین در زبان فارسی است به معنای معطر یا خوشبو می‌باشد. این واژه برای توصیف چیزی که بوی خوشی دارد یا عطر آن به خوبی احساس می‌شود، به کار می‌رود.

معنی لغوی:

این کلمه از دو بخش تشکیل شده است:

عطر که به معنای بوی خوش و خوشبوکننده‌ها است و به عطرهای طبیعی یا مصنوعی اشاره دارد که حس خوبی را منتقل می‌کنند. آگین که به معنای پر شده یا آغشته است، این بخش از کلمه نشان‌دهنده این است که چیزی به عطر یا بوی خوش آغشته شده است. بنابراین، عطرآگین به معنای پر از عطر یا آغشته به بوی خوش است. این ترکیب به وضوح نشان‌دهنده ویژگی‌های مثبت و خوشایند مرتبط با عطر و بو است.

کاربرد:

این واژه برای توصیف گل‌ها، گیاهان، فضاها یا اشیایی که دارای بوی خوش هستند، به کار می‌رود. به عنوان مثال، می‌توان گفت: این باغ عطرآگین است. این جمله به وضوح حس زیبایی و خوشبو بودن فضا را منتقل می‌کند.

واژه عطرآگین می‌تواند احساسات مثبت و دلپذیری را منتقل کند، چون بوی خوش معمولاً با احساس آرامش، شادی و رضایت همراه است. استفاده از این واژه در توصیف مکان‌ها یا اشیاء می‌تواند به ایجاد تصویری زیبا و دلنشین در ذهن شنونده یا خواننده کمک کند و تجربه‌ای مثبت را به وجود آورد.

لغت نامه دهخدا

( عطرآگین ) عطرآگین. [ ع ِ ] ( ص مرکب ) آمیخته به عطر. عطرآمیخته.

فرهنگ معین

( عطرآگین ) ( ~. ) [ ع - فا. ] (ص مر. ) دارای بوی خوش.

فرهنگ عمید

( عطرآگین ) آغشته به عطر، پرعطر، معطر.

فرهنگ فارسی

( عطر آگین ) آمیخته به عطر عطر آمیخته

فرهنگ اسم ها

اسم: عطرآگین (دختر) (فارسی، عربی) (تلفظ: a(e)trāgin) (فارسی: عطرآگين) (انگلیسی: atragin)
معنی: دارای بوی خوش، معطر، خوشبو، ( به مجاز ) دلپذیر و خوش

ویکی واژه

دارای بوی خوش.

جملاتی از کلمه عطرآگین

صبحدم دامن گشاید حله عطرآگین شود از گل اخگر برفروزد غنچه را مجمر کند
عبیرافشان که یارب کرده زلف عنبرینش را که عطرآگین به رنگ نافه شد از بوی او شب‌ها
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم