صدمه زدن

لغت نامه دهخدا

صدمه زدن. [ ص َ م َ / م ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) آسیب زدن. رجوع به صدمه شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) آسیب زدن ضربت زدن.

ویکی واژه

danneggiare

جمله سازی با صدمه زدن

بابا نوئل: درست می‌گویی، تنها چیزی که نیاز دارید ترس مردم از صدمه زدن شما به آنهاست، در این صورت هرچه بخواهید بدست می‌آورید. تنها قدرت واقعی خشونت است.
گفته می‌شود مبدع فیلیباستر سناتور جمهوری روم باستان کاتوی کوچک بوده‌است. در سنای روم قانونی وجود داشت که جمع کردن همه امور سنا را تا قبل از غروب آفتاب الزامی می‌کرد. کاتو علیه مواردی که با آنها مخالف بود آنقدر سخنرانی می‌کرد تا آفتاب غروب کند و نوبت به رای‌گیری نرسد. از آنجا که سناتورهای روم مصونیت داشتند و مجازات صدمه زدن به آن‌ها اعدام بود، کسی نمی‌توانست سخنرانی کاتو را قطع کند.