سینمای وحشت یا هورر ژانری از فیلم و هنرهای تصویری است که هدف اصلی آن ایجاد ترس، اضطراب و هیجان در مخاطب است. این ژانر معمولاً با نمایش تهدیدهای فراطبیعی، خشونت، موجودات ترسناک یا موقعیت‌های تهدیدکننده زندگی شخصیت‌ها، حس دلهره و نگرانی را برانگیخته و تجربه‌ای هیجانی و غالباً هیجان‌انگیز ارائه می‌دهد.
فیلم‌های وحشت معمولاً دارای فضاسازی تاریک، صحنه‌های غافلگیرکننده و موسیقی یا صداگذاری ترسناک هستند تا حس تنش و اضطراب را تقویت کنند. شخصیت‌ها اغلب با خطرهای غیرقابل پیش‌بینی مواجه می‌شوند و داستان‌ها حول مرگ، تهدیدهای فراطبیعی، روان‌شناسی ترس یا موجودات خیالی شکل می‌گیرند. این ویژگی‌ها باعث می‌شوند مخاطب به صورت احساسی و روانی درگیر روایت شود.
سینمای وحشت علاوه بر سرگرمی، نقش بررسی ترس‌های انسانی و واکنش‌های روانی را دارد. این ژانر به مخاطب امکان می‌دهد با تجربه ترس در محیط امن، احساس هیجان و اضطراب کنترل‌شده را تجربه کند. همچنین، فیلم‌های وحشت در فرهنگ عمومی بازتاب‌دهنده نگرانی‌ها، اسطوره‌ها و تابوهای جامعه هستند و اغلب نقدی غیرمستقیم بر مسائل اجتماعی و روانی ارائه می‌دهند.
