شخول

عشق ار سماع باره و دف خواه نیستی من همچو نای و چنگ غزل کی شخولمی

آن شخولیدن به کره می‌رسید سر همی بر داشت و از خور می‌رمید

می‌شخولیدند هر دم آن نفر بهر اسپان که هلا هین آب خور

تو دعا را سخت گیر و می‌شخول عاقبت برهاندت از دست غول

گفت کره می‌شخولند این گروه ز اتفاق بانگشان دارم شکوه