کلمه «اعشاری» به چیزی اشاره دارد که به صورت بخش‌های کسری یا ارقام بعد از ممیز نمایش داده می‌شود. در ریاضیات و علوم، این اصطلاح برای اعداد یا مقادیری بیان می‌شود که به جای عدد کامل، شامل قسمت‌های کسری هستند، مانند ۳٫۵ یا ۷٫۲.
اعداد اعشاری برای بیان مقادیر غیرصحیح، اندازه‌گیری دقیق و محاسبات ریاضی استفاده می‌شوند. در محاسبات مالی، فیزیک، مهندسی و علوم مختلف، اعشار امکان نمایش دقیق‌تر مقادیر را فراهم می‌کند. این اعداد معمولاً با ممیز یا نقطه مشخص می‌شوند و هر رقم بعد از ممیز ارزش کسری خاصی دارد.
اعداد اعشاری باعث دقت بیشتر در محاسبات و اندازه‌گیری‌ها می‌شوند و امکان بیان مقادیر بین اعداد صحیح را فراهم می‌کنند. در زندگی روزمره، قیمت‌ها، وزن‌ها، اندازه‌ها و حتی زمان می‌توانند به شکل اعشاری بیان شوند تا تصمیم‌گیری و محاسبات دقیق‌تر انجام گیرد.
غیاث الدین جمشید کاشانی نخستین کسی بود که در اوائل قرن ۱۵ میلادی علامت اعشاری را بکار برد. تا قبل از او اعداد غیر صحیح بصورت رقم صحیح بهمراه یک کسر نمایش داده می‌شدند.
استاندارد 5 فرمت پایه‌را معرفی می‌کند که براساس مبنا و تعداد بیت‌های مورد استفاده در رمزگذاری تبادلشان نام‌گذاری می‌شوند. طبق استاندارد 3 فرمت پایه برای اعداد اعشاری در مبنای 2(رمزگذاری شده با 32, 64 یا 128 بیت) و 2 فرمت پایه برای اعداد اعشاری در مبنای 10(رمزگذاری شده با 64 یا 128 بیت) وجود دارد.
در کتاب خود کتاب الفصول فی حساب الهندی طریقه نوینی از بیان و محاسبه اعداد اعشاری را ارائه داد که ۵ قرن قبل از کتاب مفتاح الحساب غیاث الدین جمشید کاشانی است. از این نظر برخی او را کاشف اعشار میدانند
وی شاگرد کوشیار گیلانی بود و نقش مهمی در ایجاد و انتشار عملیات ریاضی مثل جذر و ریشه سوم (کعب) اعداد صحیح و اعشاری داشته‌است. همچنین از کسانی است کسرهای دهدهی را جانشین کسرهای شصتگانی می‌کند.
